Wybór wydarzenia

ZABICIE CIOTKI W "Zabiciu Ciotki" niczego nie możemy być pewni. Nawet tego czy do zabójstwa rzeczywiście dochodzi. Główny bohater niby morduje ciotkę. Niby martwego ciała próbuje się pozbyć, ale zabójstwo zna jedynie z literatury i obca mu jest praktyczna strona zagadnienia. I tu z pomocą przychodzi nie kto inny jak tylko sam trup ciotki, służąc wsparciem i praktyczną radą. Komedia to czy dramat? Dwa w jednym. Źródeł tej dwoistości trzeba szukać w rozchwianej kondycji samego bohatera. W jego silnie ironicznym stosunku do świata i samego siebie. Rekomendowany wiek: od 16 lat
DULSCY. TRAGIFARSA KOŁTUŃSKA Twórcy wystawiając ten znany tekst skupią się na pokazaniu rodziny Dulskich z perspektywy Zbyszka. Zobaczymy świat widziany oczami młodego, atrakcyjnego mężczyzny, którego irytuje hipokryzja matki oraz bierność ojca. W życie młodzieńca co rusz wkradają się też dwie wścibskie siostry: Hesia i Mela. Osobliwe miejsce w tym rodzinnym układzie zajmuje Hanka. „Moralność Pani Dulskiej” ma ponad 110 lat i się nie starzeje. Grana wielokrotnie cieszy się niesłabnącą popularnością, a intryga bawi kolejne pokolenia widzów. Rekomendowany wiek: od 12 lat
CZAS PORZUCENIA „Pewnego kwietniowego popołudnia, tuż po obiedzie, mąż powiedział mi, że odchodzi …” - mówi bohaterka „Czasu porzucenia” Eleny Ferrante. Jak zachować się w tej sytuacji z klasą? - zastanawia się bohaterka spektaklu na podstawie tej powieści. Bo tego właśnie zdają się oczekiwać od niej wszyscy. Nawet jeśli to nie ich sprawa. Jak zachować się z klasą wobec byłego męża, który wolałby jędrniejszy tyłek? Jak zachować się z klasą wobec córki, która wolałaby mieszkać z tatusiem? Jak zachować się z klasą wobec znajomych, którzy wolą świeżo zakochanych od skwaszonej rozwódki? Jak zachować się z klasą wobec umierającego psa, który wolałby, żebyś dała mu umrzeć w spokoju? Jak zachować się z klasą wobec pokoleń kobiet, które z klasą dławiły się własną klasą? Czy aby na pewno musisz mieć klasę? Rekomendowany wiek: od 16 lat
CZEGO NIE WIDAĆ Trafiamy za kulisy spektaklu "Co widać" - dość pośledniej przyznajmy teatralnej produkcji szykowanej ku rozbawieniu gawiedzi. Z początku jesteśmy na próbie generalnej. Spektakl jest w rozsypce, reżyser szaleje, scenografia trzeszczy, rekwizyty giną, techniczny ucieka w alkohol. Potem towarzyszymy aktorom w środku tournee z przedstawieniem. Do ogólnego chaosu dochodzą miłostki i animozje w zespole, robi się istny armagedon. To jednak nic wobec tego, co zobaczymy podczas ostatniego spektaklu. Nawet sardynki uciekną z talerza grającej pokojówkę aktorki... Farsa Frayna prowadzi nas za teatralne kulisy, bezlitośnie portretując ludzi sceny i to jest jej pierwszy wielki atut. Kolejnym jest absurdalny humor, który sprawia, iż nie możemy dać gwarancji, że podczas spektaklu nie pospadacie z krzeseł ze śmiechu. Rekomendowany wiek od: 12 lat
Olsztyński Teatr Tańca w Jaraczu FLAMAÑA „Flamaña” to taneczna opowieść o zderzaniu się pokoleń - szalonej, nieokiełznanej młodości z dojrzałością, która z kolei straciła już swoją spontaniczność. To opowieść o tym, jak te dwie wartości mogą nawiązywać dialog, przenikać się i wzbogacać, o roli tradycji, o zmianach, które wszyscy przechodzimy. A wszystko to w zabawnej formie, łączącej taniec współczesny i flamenco. Produkcja: Fundacja Tańca i Sztuki ARToffNIA Rekomendowany wiek: dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym 4-9 lat z dorosłymi opiekunami
Przestrzenie Sztuki JAK PŁAKAĆ W MIEJSCACH PUBLICZNYCH „Jeśli zastanawiacie się, czy nie powinniście iść do psychiatry, to prawdopodobnie powinniście.” Emilia Dłużewska Jak głośno możesz śmiać się ze swojego smutku, nie martwiąc przy tym bliskich? Jak płakać, by nikt się o tym nie dowiedział? Gdzie ukryć smarki albo siebie przed pełnym litości wzrokiem innych? A może twój stan, to tylko potrzeba uwagi albo zamiłowanie do dramatyzmu? „Jak płakać w miejscach publicznych” to spektakl oparty na głośnej książce Emilii Dłużewskiej, która w zabawny (i tym bardziej przejmujący) sposób rozprawia się z tematem depresji. W pełnej dystansu, ciepła i zaskakujących metafor opowieści twórczynie spektaklu przyglądają się myślom osoby pogrążonej w smutku, jej spektakularnym wzlotom i jeszcze mocniejszym upadkom. Rezydencja artystyczna odbędzie się w ramach w ramach programu Przestrzenie sztuki finansowanego ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, realizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, współfinansowanego przez Samorząd Województwa Warmińsko-Mazurskiego.
Przestrzenie Sztuki KSIĘŻNICZKI. HISTORIE PRAWDZIWE W performatywnej przestrzeni sceny wraz z grupą młodych osób ze Studium Aktorskiego w Olsztynie chcemy zbadać dziecięce pragnienie zostania księżniczką i wspólnie zastanowić się, co tak naprawdę kryje się dziś pod tym pojęciem. Jakie fantazmaty, społeczne i kulturowe wyobrażenia oraz stereotypy zaklęte zostały w dziewczęcych bohaterkach bajek, na których wychowały się pokolenia. Pragniemy krytycznym okiem przyjrzeć się tym postaciom i na nowo – w przewrotny sposób – spróbować je odczytać w bardziej feministycznym dyskursie, zastanawiając się jednocześnie kim księżniczki mogłoby być w XXI wieku. Rezydencja artystyczna odbędzie się w ramach w ramach programu Przestrzenie sztuki finansowanego ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, realizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, współfinansowanego przez Samorząd Województwa Warmińsko-Mazurskiego. Rekomendowany wiek: od 16 lat
MITOLOGIA. NIE-BOGINIE Opowieść o dziejach bogiń i bóstw stanowi okazję do pogłębienia wiedzy o symbolice i filozofii pradawnych mitów, które kształtują kulturę do dziś. Jak to się stało, że Pandora zdobyła sławę ze względu na atrybut, który ani nie był puszką, ani tak naprawdę do niej nie należał? Czy Meduza, bogini z wężami zamiast włosów, mogła wieść szczęśliwe dzieciństwo? Dlaczego współczesne interpretacje mitów przepełnione są bezprawiem i brutalnością, ale skrzętnie pomijają przemoc wobec kobiet? Starożytność pozostawiła po sobie znaczną liczbę wariantów niemal każdego mitu. Są one nie tylko różne, lecz często nawet sprzeczne ze sobą. To od nas zależy, którą wersję zdecydujemy się opowiedzieć, które postaci umieścimy na pierwszym planie, a którym pozwolimy osunąć się w cień. „Mitologie” w reżyserii Justyny Łagowskiej to przestrzeń ponownego odkrycia kobiet w mitologii greckiej. W muzycznej formie spektaklu nader istotna będzie refleksja nad współczesnym znaczeniem kobiecej siły, ale również zagrożeniami związanymi z zerwaniem międzypłciowego dialogu. Spektakl bierze udział w 31. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej. Rekomendowany wiek: od 14 lat
NIE SMUĆCIE SIĘ. JA ZAWSZE BĘDĘ Z WAMI Wieś Gietrzwałd na Warmii, między 27 czerwca a 16 września 1877 roku. W tym czasie mają tu miejsce objawienia maryjne, jedne z dwunastu zaakceptowanych przez Watykan. Wizjonerkami są dwunastoletnia Barbara Samulowska i rok starsza Justyna Szafrańska. Na prośbę ukazującej się postaci (która zwraca się do nich w gwarze warmińskiej) obie wstępują do zakonu Szarytek. Barbara została w zakonie aż do śmierci, Justyna w wieku trzydziestu trzech lat potajemnie go opuściła, aby rozpocząć nowe życie. Niebawem rozpocznie się proces beatyfikacji Barbary, tymczasem życiorys Justyny pozostaje pełen niedopowiedzeń. I dlatego zdaje się szczególnym wyzwaniem dla ludzi sceny. Jeden z najciekawszych duetów twórczych w polskim teatrze — dramaturżka Jolanta Janiczak i reżyser Wiktor Rubin — w spektaklu „Nie smućcie się. Ja zawsze przy was będę” zajmują się właśnie tą drugą, Justyną Szafrańską. Podążając za swą bohaterką pytają, czy religia jest źródłem radości czy opresji, o to, jak trudno jest udźwignąć ciężar cudu. Wreszcie za Nowym Testamentem powtarzają zawołanie „Nie lękajcie się”, próbując dociec, co w istocie znaczy. Rekomendowany wiek: od 12 lat
OPĘTANI Witold Gombrowicz pisał „Opętanych” pod pseudonimem Z. Niewieski, jako powieść sensacyjną w odcinkach. Zgodnie z wymogami gatunku musiała być intrygująca i na tyle wciągająca dla czytelników, by z zapartym tchem śledzili losy bohaterów w kolejnych wydaniach gazet codziennych. Gombrowicz tworząc „czytadło” adresowane do szerokiego grona odbiorców sięgnął po różne motywy literatury popularnej, zachowując przy tym swój wyjątkowy styl. „Opętani” jako spektakl będzie znakomitą intrygą kryminalną, w której nie zabraknie romansu, zbrodni, tajemnic i elementów grozy. Rekomendowany wiek: od 16 lat
Olsztyński Teatr Tańca w Jaraczu PORUSZONY LAS Spektakl najnajowy, skierowany do dzieci od 0 do 2,5 lat z bliskimi dorosłymi. Wyprodukowany w ramach projektu “Olsztyński Teatr Tańca.Prolog” finansowanego z Olsztyńskiego Budżetu Obywatelskiego 2019.
SETKA JARACZA, CZYLI (PRAWIE) STO SPOSOBÓW NA SETNE URODZINY „Setka Jaracza, czyli (prawie) sto sposobów na setne urodziny” to pomysł na wspólne świętowanie jubileuszu Teatru. Zamiast pomników ze spiżu czy nadętej gali dla wybrańców, proponujemy spektakl z przymrużeniem oka, w którym nawiążemy do historii i dorobku Teatru Jaracza, zdradzimy kilka tajemnic zza kulis i „scenicznej kuchni”. Na pewno nie zabraknie autoironii, bo tym razem chcemy pożartować z siebie. Poprosiliśmy o napisanie scenariusza Szymona Jachimka, znanego z poczucia humoru i błyskotliwych skojarzeń wypowiadanych na scenie kabaretowej, w „Szkle kontaktowym”, a także z naszych wcześniejszych przedstawień „Jazdy na zamek. Musicalu krzyżackiego” czy młodzieżowego „Jeremi się ogrania. LOL”. Reżyserią zajmie się Rafał Szumski – specjalista z komediowym doświadczeniem. Uprzedzamy, że będzie radośnie, z nieposkromioną wyobraźnią i jak na fetę stulatka przystało fanfary i muzyka będą grane na żywo.
SUSAN SONTAG Susan Sontag – za tymi słowami kryje się historia trudnej miłości do fotografii, bezgranicznej miłości do literatury i kina, wyboistej miłości do nowojorskiej bohemy, wypieranych miłości homoseksualnych, zawiedzionych miłości do przyjaciół umierających na AIDS w latach 80. i 90. i nieznoszącej sprzeciwu miłości do życia. Spektakl „Susan Sontag”, inspirowany twórczością i życiem nowojorskiej pisarki, wciągnie Cię w wir osobistych dylematów i emocjonalnych napięć. To nie tylko biograficzny obraz, ale pulsująca energia konfrontacji z tym, co w nas najgłębsze i najtrudniejsze do uchwycenia. Jak to jest widzieć więcej, czuć mocniej i nieustannie szukać odpowiedzi na niewygodne pytania? UWAGA: 18+ Spektakl wyłącznie dla widzów dorosłych.
SZTUKA KOCHANIA POLAKÓW Powszechnie wiadomo, że Polacy mogą być dumni z bohaterów narodowych, którzy walczyli na wielu frontach, z „Solidarności”, pięknej literatury, Skłodowskiej-Curie i drużyny siatkarzy… Ale czy wszyscy wiedzą, że Polacy mają też osiągnięcia w innej dziedzinie, chciałoby się powiedzieć, że podstawowej, wręcz niezbędnej do przetrwania – w sztuce kochania? Twórcy spektaklu chcą przypomnieć o rodakach, którzy odnosili sukcesy lub byli pionierami w sferze intymnej. Opowiedzą o tym z humorem i na serio, przywołując prawdziwe wydarzenia oraz postacie, które wywarły wpływ na naukę, kulturę i życie codzienne wielu ludzi na świecie. Rekomendowany wiek: od 16 lat
WESELE Wokół „Wesela” narosły dziesiątki interpretacji, odczytań symboli narodowych i tego „co autor miał na myśli”. Sławomir Narloch, reżyser i autor opracowania tekstu, nie ignoruje dotychczasowej pracy literaturoznawców i teatrologów, ale proponuje autorską wizję, w której odsuwa kwestie polityczno-narodowe na drugi plan, by skupić się na najcudowniejszej i rozpychającej się sile uczucia miłości, którą przepełnione jest „Wesele”. To będzie bardzo aktualny spektakl o życiu i relacjach międzyludzkich. Rekomendowany wiek: od 12 lat
WIĘZI RODZINNE Cztery spokrewnione ze sobą kobiety - matka, córki oraz wnuczka, spotykają się w specyficznych okolicznościach rodzinnych - pogrzeb ojca, a my przy okazji poznajemy mroczne sekrety tej rodziny, które nigdy nie miały ujrzeć światła dziennego. Przygotujcie się na sporą dawkę czarnego humoru. Rekomendowany wiek: od 13 lat
WSZYSTKO NA DARMO Adaptacja powieści Waltera Kempowskiego, rozgrywająca się zimą 1945 roku gdzieś pomiędzy Olsztynem, a Elblągiem. To znacznie więcej, niż teatralna wycieczka w przeszłość. Obcość bohaterów, przeżywających swoje małe dramaty w centrum historycznej katastrofy, staje się w spektaklu okazją do przyjrzenia się współcześnie rezonującym mechanizmom: ignorowaniu rzeczywistości czy odpowiedzialności zbiorowej. Ta niepokojąca opowieść o życiu w cieniu wojny nasycona jest też przewrotnym humorem. Projektanci spektaklu, Weronika Szczawińska i Piotr Wawer jr to duet twórczy rozwijający oryginalny język artystyczny. „Wszystko na darmo” w ich ujęciu staje się zaskakującym wizualnie połączeniem epickiego rozmachu i kameralności, rodzajem domowej apokalipsy. Partnerem wydarzenia jest Goethe-Institut Rekomendowany wiek: od 16 lat