Wybór wydarzenia

BAŚŃ O PIĘKNEJ PARYSADZIE I O PTAKU BULBULEZARZE Pewna piękna Parysada ma życzenie. Chce coś mieć. Jej bezgranicznie oddani bracia są gotowi zginąć, by spełnić marzenie siostry… Przed postaciami staną liczne przeszkody, przygody i przemiany. Na Dużej Scenie zobaczycie prawdziwą baśń, w której znajdzie się dużo magii, trochę mroku, dawka strachu, garść humoru i mnóstwo piękna. Piękna będzie Parysada i muzyka grana na żywo. Piękne piosenki, niezwykłe rekwizyty oraz efekty wyczarowane przez machiny teatralne… Wszystko w klimacie bliskowschodnich opowieści ze zbioru „Klechdy sezamowe”. Urokowi tej baśni Leśmiana ulegną widzowie w każdym wieku – od maluchów po bardzo, bardzo dojrzałych widzów.
WESELE Doskonale wiadomo, że w każdym teatrze premiera jest największym świętem. Czym jednak jest premiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego? Świętem najbardziej niezwykłym z możliwych, bo to i jeden z najwspanialszych polskich dramatów w dziejach, no a poza tym mówi się nie bez racji, iż jego realizacja to największy egzamin dla zespołu aktorskiego. Jak zapowiada reżyser Sławomir Narloch powinniśmy spodziewać się opowieści o miłości. Nie bez przyczyny spektakl rozpocznie się od kwestii Zosi „Chciałabym kochać, ale tak bardzo, bardzo mocno”. To motywacja towarzysząca wszystkim postaciom. Sprawy polityczne tym razem schodzą na drugi plan. Olsztyńskim „Weselem” będzie rządził żywioł miłości, uruchamiając burze uczuć i nieokiełznane namiętności. Dlatego możemy spodziewać się przedstawienia pełnego rozmachu, muzyki, śpiewu i tańca.
SZTUKA KOCHANIA POLAKÓW Powszechnie wiadomo, że Polacy mogą być dumni z bohaterów narodowych, którzy walczyli na wielu frontach, z „Solidarności”, pięknej literatury, Skłodowskiej-Curie i drużyny siatkarzy… Ale czy wszyscy wiedzą, że Polacy mają też osiągnięcia w innej dziedzinie, chciałoby się powiedzieć, że podstawowej, wręcz niezbędnej do przetrwania – w sztuce kochania? Twórcy spektaklu chcą przypomnieć o rodakach, którzy odnosili sukcesy lub byli pionierami w sferze intymnej. Opowiedzą o tym z humorem i na serio, przywołując prawdziwe wydarzenia oraz postacie, które wywarły wpływ na naukę, kulturę i życie codzienne wielu ludzi na świecie. Rekomendowany wiek: od 16 lat
NA TROPACH SMĘTKA. PIEŚŃ ZIEMI MA WIELE GŁOSÓW Twórcy spektaklu podążają tropem dwuosobowej załogi „Kuwaki”, na którą składał się Melchior Wańkowicz i jego córka Marta „Tilla” Wańkowicz. Razem poznają mazurskie i warmijskie chałupy, wsie, jeziora, napotkanych mieszkańców i nastroje przemierzanego krajobrazu. Na oczach widza będzie powstawał teatralny reportaż pokazujący mikro i makrokosmos Mazur z portretem Mazura - z jego duszą i terenem, z którego wyrastał, z codziennym funkcjonowaniem, mową i jej odmianami oraz z jego uczuciowością i pragmatyzmem. Pojawi się też temat plebiscytu, który wymusił podziały. Można w tym dostrzec analogię do współczesnych technik populistycznych, faszystowskich rządów czy sposobów używanych w wojenkach wewnątrzkrajowych. Rekomendowany wiek: od 12 lat
SEKS, MIŁOŚĆ I PODATKI Na tym świecie pewne są tylko śmierć i podatki – powiedział ponad dwieście pięćdziesiąt lat temu Benjamin Franklin. Bohaterowie komedii „Seks, miłość i podatki” ze wszelkich sił starają się zadać kłam owej ponurej podatkowej nieuchronności…jednocześnie coraz bardziej nieuchronnie popadając w karkołomne tarapaty. Narzeczona, która jest kochanką najlepszego przyjaciela swojego narzeczonego, najlepszy przyjaciel, który zdradza swoją dziewczynę z narzeczoną swojego najlepszego przyjaciela i który musi nagle na chwilę stać się żoną swojego najlepszego przyjaciela, jego zdradzana dziewczyna niemająca pojęcia, że jej chłopak jest chwilowo żoną swego najlepszego przyjaciela oraz matka narzeczonego, która chce poznać narzeczoną syna, a poznaje wścibskiego sąsiada i pijanego inspektora skarbowego, który zamiast liczyć podatki, podrywa mamusię narzeczonego i jego przyjaciela, który chwilowo musi grać rolę jego uroczej żony…Nadążacie Państwo? W tej szalonej komedii nikt nie wie do końca, kim kto jest naprawdę i naprawdę nikt nie wie, kim kto jest na niby… Rekomendowany wiek: od 12 lat
MIŁOŚĆ CZYSTA U KĄPIELI MORSKICH Ostatni dramat Czwartego Wieszcza niezwykle rzadko trafia na sceniczne deski. W przygotowywanym spektaklu Zbigniewa Brzoza nadaje mu nowoczesną formę, łącząc poezję Norwida ze konwencją teatru ruchu. Postaci, starsze niż w oryginale, widzi z kolei poprzez bohaterów twórczości Samuela Becketta, smutnych, choć chwytających ze serce błaznów nieustannie czekających na Godota… Spektakl bierze udział w IX Konkursie na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa”. Rekomendowany wiek: od 16 lat
GORZKO, GORZKO Wzruszająca, chwilami mroczna i niezwykle wciągająca opowieść o czterech pokoleniach kobiet z tej samej rodziny. Najmłodsza z nich, Kalina, odtwarza losy swojej prababki Berty, która przed II wojną światową słynęła na cały Langwaltersdorf z wyrobów masarskich, jak się okaże nie tylko. Następna była Barbara, która najchętniej przeszłaby przez życie niezauważona przez nikogo, ale wbrew chęciom trafiła na pierwsze strony gazet. Z kolei Violetta przez V i dwa t lubiła marzyć o pięknej przyszłości, powodzeniu i karierze… Każda z bohaterek jest inna, ale każda ma też swoją miłosną tajemnicę i tęsknotę. Rekomendowany wiek: od 16 lat
RAVENSBRÜCK. MIASTO KOBIET "Ravensbrück. Miasto kobiet", reż. Zbigniew Brzoza Spektakl o jedynym obozie koncentracyjnym tylko dla kobiet, na podstawie wspomnień "I boję się snów" Wandy Półtawskiej. Jak wyglądało życie tysięcy więźniarek z Europy zamkniętych za murami? O czym marzyły? Obozowa codzienność widziana oczami harcerki, konspiratorki, ofiary eksperymentów pseudomedycznych. Rekomendowany wiek: od 16 lat
ZABICIE CIOTKI W "Zabiciu Ciotki" niczego nie możemy być pewni. Nawet tego czy do zabójstwa rzeczywiście dochodzi. Główny bohater niby morduje ciotkę. Niby martwego ciała próbuje się pozbyć, ale zabójstwo zna jedynie z literatury i obca mu jest praktyczna strona zagadnienia. I tu z pomocą przychodzi nie kto inny jak tylko sam trup ciotki, służąc wsparciem i praktyczną radą. Komedia to czy dramat? Dwa w jednym. Źródeł tej dwoistości trzeba szukać w rozchwianej kondycji samego bohatera. W jego silnie ironicznym stosunku do świata i samego siebie. Rekomendowany wiek: od 16 lat
CZAS PORZUCENIA „Pewnego kwietniowego popołudnia, tuż po obiedzie, mąż powiedział mi, że odchodzi …” - mówi bohaterka „Czasu porzucenia” Eleny Ferrante. Jak zachować się w tej sytuacji z klasą? - zastanawia się bohaterka spektaklu na podstawie tej powieści. Bo tego właśnie zdają się oczekiwać od niej wszyscy. Nawet jeśli to nie ich sprawa. Jak zachować się z klasą wobec byłego męża, który wolałby jędrniejszy tyłek? Jak zachować się z klasą wobec córki, która wolałaby mieszkać z tatusiem? Jak zachować się z klasą wobec znajomych, którzy wolą świeżo zakochanych od skwaszonej rozwódki? Jak zachować się z klasą wobec umierającego psa, który wolałby, żebyś dała mu umrzeć w spokoju? Jak zachować się z klasą wobec pokoleń kobiet, które z klasą dławiły się własną klasą? Czy aby na pewno musisz mieć klasę? Rekomendowany wiek: od 16 lat
KIEDY PRZECHODZILI Pierwszy w tym sezonie spektakl dyplomowy słuchaczy Studium Aktorskiego im. Aleksandra Sewruka działającego przy Teatrze Jaracza w Olsztynie. Zapraszamy Państwa na niezwykłe spotkanie z literaturą i teatrem, które przeniesie nas w magiczny świat opowiadania Leonory Carrington - "Kiedy przechodzili" Za reżyserię odpowiada Piotr Wawer Junior, dramaturgię Marta Szlasa-Rokicka, scenografię Marta Szypulska. W obsadzie tego spektaklu znajdują się uczniowie III roku Policealnego Studium Aktorskiego im. Aleksandra Sewruka w Olsztynie.
LEKARZ NA TELEFON Ginekolog Jacek Łagoda utknął w swoim gabinecie z powodu złamanego klucza w drzwiach. Na szczęście ma przy sobie telefon i to nie jeden, a trzy. Mężczyzna, czekając na ślusarza, desperacko próbuje pozałatwiać pilne zobowiązania prywatne i zawodowe – od odebrania dzieci z przedszkola po odebranie porodu – wszystko przez telefon. Pierwsze drobne kłamstwo pociąga za sobą kolejne i tak dochodzi do ekstremalnego zamieszania. „Lekarz na telefon” to zwariowana, zabawna, świetnie napisana jednoosobowa farsa pełna aktualnych kontekstów, kpiąca z wielkomiejskich mód. W roli ginekologa w tarapatach występuje Dawid Dziarkowski. Rekomendowany wiek: od 12 lat
WIĘZI RODZINNE Cztery spokrewnione ze sobą kobiety - matka, córki oraz wnuczka, spotykają się w specyficznych okolicznościach rodzinnych - pogrzeb ojca, a my przy okazji poznajemy mroczne sekrety tej rodziny, które nigdy nie miały ujrzeć światła dziennego. Przygotujcie się na sporą dawkę czarnego humoru. Rekomendowany wiek: od 13 lat
Przestrzenie Sztuki DEBIL/I_STU_LAS / Kuba ma czterdzieści lat i jest niepełnosprawny intelektualnie. Nie ma wstępu do świata naszych („naszych”?) spraw i prawd, my zaś nie mamy wstępu do świata jego („jego”?) przeżyć i wyobraźni. Uwikłanie Kuby w „normalne” życie to nie tylko aluzja do wielkiej literatury (wszak każda epoka ma swojego Myszkina). To także – a raczej: przede wszystkim – nośna metafora. Właśnie dzisiaj szczególnie mocno potrzebne nam jest poczucie wspólnoty, także tej mentalnej i ideowej. Kryzys migracyjny, pojawiające się coraz częściej populistyczne i nacjonalistyczne postawy oraz demonstrowane publicznie ksenofobiczne zachowania szeroko komentowane w mediach bez wątpienia odbijają się echem w świadomości części Europejczyków – piszą twórcy spektaklu opartego na „Debilu” Maliny Prześlugi – Konieczność przeciwstawienia się tym trendom poprzez propagowanie poczucia wspólnoty, tolerancji dla różnorodności, równości szans dla jednostek i społeczeństw jest oczywistym wyzwaniem dla wszystkich środowisk. Tytułowy stu_las to bezpieczna przestrzeń wypełniona muzyką. Jest ona odrębnym bohaterem tej historii – efektem zderzenia hermetycznego uniwersum Kuby z popkulturowym światem wykreowanym przez twórców spektaklu. Teatr Odnaleziony z Jeleniej Góry Laureat konkursku "Rezydencje Artystyczne" w ramach Projektu Przestrzenie Sztuki
Przestrzenie Sztuki INSTRUKCJA OBSŁUGI Instrukcja obsługi to sensoryczny spektakl-eksperyment dla osób niewidomych i widzących, zrealizowany na podstawie spotkań i warsztatów z osobami z niepełnosprawnością wzroku. Inspiracją do jego stworzenia, była wystawa Marca Dillona „Art. Unseen”, dzięki której osoby niewidome mogły poznać uśmiech Mona Lisy, oraz istniejąca w Warszawie i innych miastach na świecie – „Niewidzialna wystawa”. Przez media, Internet, telefon dociera do nas 100 tys. słów dziennie. To dwa razy tyle co na początku lat 80. Przyswajamy 34 gigabajty informacji każdego dnia. Nasz laptop zawiesiłby się po tygodniu takiej pracy. Mózg się nie zawiesza. W instrukcji obsługi człowieka nie ma miejsca na restart. W ogóle nie istnieje jedna instrukcja człowieka ani świata. Ale może warto, choć na chwilę przenieść się gdzie indziej? Do świata, gdzie „odgłos spadającego deszczu całkowicie zaspokaja ludzką potrzebę dramaturgii”? Skupić się na oddechu – jedynym odruchu bezwarunkowym, nad którym możemy świadomie zapanować? Ważnym elementem dramaturgii spektaklu są rozmowy z dziećmi z Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla Dzieci Niewidomych im. Róży Czackiej w Laskach, które opowiedziały jak wyglądają ich sny, marzenia, oraz jak wykonują codzienne czynności. Twórcy spektaklu korzystając z własnych doświadczeń, kontrastując je z informacjami zaczerpniętymi od dzieci tworzą opowieść o magicznej codzienności każdego z nas. Szukają mostów w naszych codziennych relacjach, lub uświadamiają dzielącą nas przestrzeń. Chcemy, aby wszyscy uczestnicy odbierali go na równych prawach, dlatego osoby widzące będą proszone o zakrycie oczu specjalnie przygotowanymi okularami. Fundacja Analog z Warszawy Finaliści Ogólnopolskiego Konkursu dla Artystów Niezależnych - "Scena Jest Twoja".
Przestrzenie Sztuki DZIEWCZYNY OPISUJĄ ŚWIAT „Dziewczyny opisują świat” to spektakl opowiadający o tworzeniu się kobiecego podmiotu i różnych modelach kobiecości, funkcjonujących i przekazywanych przez pokolenia polskich kobiet. Traktując dar i spotkanie jako metody twórcze, artystka punktem wyjścia uczyniła podarowane jej dziewczyńskie pamiętniki oraz serię spotkań, dyskusji i warsztatów z dziewczynami i młodymi kobietami wokół zebranej kolekcji zapisków. Bezpośrednio zapisane doświadczenia dorastania stały siępodstawą dla opowieści o świecie widzianym z perspektywy kształtującego się kobiecego podmiotu. Surowość, witalność, niezgrabność, szczerość, mnogość emocji, ale też humor – dziewczyńska energia przeniesiona z kart pamiętników w przestrzeń teatru. Finaliści Ogólnopolskiego Konkursu dla Artystów Niezależnych - "Scena Jest Twoja".
Przestrzenie Sztuki SKŁODOWSKA. RADIUM GIRL Spektakl inspirowany biografią Marii Skłodowskiej-Curie. Biografii Marii Skłodowskiej-Curie nie obejmują prawa autorskie. Przynależy ona do strefy publicznej. Możemy jej używać. Maria jest twarzą feminizmu, kobietą-mitem, produktem. Podobnie jak inne ikony popkultury – Madonna, Marilyn Monroe, Superman – kształtuje zbiorową wyobraźnię. Czy jednak nasza bohaterka chciałaby ją współtworzyć jako świadoma jednostka? Spektakl przewrotnie używa figury Marii, by poruszyć kwestie szeroko rozumianej wolności, respektowania praw kobiet, wieloaspektowego przekraczania własnych granic, naruszania prywatności osób publicznych, przerostu ego i ambicji, a także, przynależnej systemowi edukacji, tendencji do zamykania ludzkiego życia w banalnych formułkach. Istotne zagadnienia społeczne konfrontowane są z życiową postawą noblistki, której przywraca się prawo do szczerej, intymnej, nierzadko kontrowersyjnej wypowiedzi. Korzystając z języka teatru ożywionej formy, twórcy w dynamiczny i groteskowy sposób przybliżają bogaty w paradoksy fenomen zjawiska, jakim jest Maria Skłodowska-Curie. Spektakl dla osób powyżej 15. roku życia. Fundacja Teatr PAPAHEMA z Częstochowy Finaliści Ogólnopolskiego Konkursu dla Artystów Niezależnych - "Scena Jest Twoja".
Przestrzenie Sztuki USŁUGA CZYSTO PLATONICZNA ,,Usługa czysto platoniczna " na podstawie reportaży Oktawii Kromer ,,Usługa czysto platoniczna. Jak z samotności robi się biznes.” oraz materiałów i ofert zamieszczanych w internecie, szczególnie w mediach społecznościowych. Spektakl o samotności w wielkim świecie. O samotności w rzeczywistości, w której przez internet możemy mieć kontakt z drugim człowiekiem w sekundę. A jednak tego prawdziwego kontaktu nie mamy. To spektakl o samotności w milionowych aglomeracjach. O samotności w nowoczesnych osiedlach, pełnych setek obcych - sąsiadów, z którymi łączy nas tylko ściana. To spektakl o braku kontaktu z drugim człowiekiem i z samym sobą. Przede wszystkim to historie tych, którzy z samotnością próbują sobie poradzić, za pomocą pieniędzy. Lub na samotności dobrze zarabiają. Spektakl będzie miał charakter dramatyczno-komediowy, pojawią się w nim także elementy muzyczne. Opowie o tym, jak samotność kreuje nowy rynek biznesowy, nowe zawody, nowe oferty, nowe produkty, nowych klientów. Chcemy o samotności mówić na poważnie i z dystansem, dać widzowi możliwość utożsamienia się z bohaterami sztuki, przejrzenia się w ich problemach. W utworach muzycznych wybrzmią najskrytsze pragnienia bohaterów. Sugerowany wiek odbiorców: 16+ Laureat konkursu "Rezydencje Artystyczne" w ramach Projektu Przestrzenie Sztuki
Przestrzenie Sztuki DZIEWCZYNA Z ALOESEM Samotność nie jest brakiem obecności drugiego człowieka. Samotność to głęboka niezdolność do porozumienia się z drugim człowiekiem. Język, zbiorowa wyobraźnia, doświadczenia - to wszystko może nas łączyć lub dzielić. W zależności od tego czy do dialogu podejdziemy z pozycji lęku czy empatii. Zaglądamy do pokoju Nastolatka, przekonując się, że w miejscu buntowniczego i zalanego emocjami człowieka jest krucha istota, której trudno jest się odnaleźć w świecie skrojonym dla dorosłych (i ich małych dzieci). Zaglądamy do pełnej lęków głowy Dorosłego i widzimy, że za jego frustracją stoi wszechogarniający lęk i bezradność. Ta dwójka, która jest dla siebie całym światem, nie jest w stanie przebić się przez barierę komunikacyjną. Jakby żyli w dwóch innych światach, jakby dzieliła ich niewidzialna i niemożliwa do przebicia szyba. Jakby Nastolatek był zmuszony żyć w szklarni stworzonej z lęku i miłości Dorosłego. Jakby Dorosły w obawie przed odrzuceniem, zdecydował się zrezygnować z autentyczności i stworzył karykaturalną fasadę. Tworząc spektakl „Dziewczyna z aloesem”, wychodzimy naprzeciw niszy spektakli dla młodzieży. Każda osoba z naszego kolektywu pracuje na co dzień z młodymi ludźmi – prowadzimy warsztaty teatralne, zajęcia terapeutyczne, działamy fundacyjnie. Dzięki temu doświadczeniu dostrzegamy, ile propozycji kulturalnych dla młodzieży mija się z językiem i sednem ich problemów lub reprodukuje niezdrowe zachowania i reakcje. Kolektyw Kolejny Teatr Laureat konkursu "Rezydencje Artystyczne" w ramach Projektu Przestrzenie Sztuki
Przestrzenie Sztuki KONIEC ŚWIATA Według ekspertów za pięćdziesiąt lat, w 2073 roku, świat już będzie miał za sobą katastrofę klimatyczną. Co na to pokolenie dzisiejszych 15 - 18 latków, dla którego katastrofa klimatyczna i świat po niej będzie codziennością w ich dorosłym życiu? Chcąc pogłębić ten temat zamierzamy zrealizować spektakl z piątką uczniów i uczennic olsztyńskich szkół średnich. Zadamy im te same – oraz kilka dodatkowych – pytania, co w zebranych przez nas badaniach. W drodze przeprowadzonych wywiadów powstanie scenariusz zbudowany wokół najważniejszych kwestii poruszonych przez młodych ludzi, którzy opowiedzą o wyobrażeniu siebie, Olsztyna i świata za 50 lat, po katastrofie klimatycznej oraz zastanowią się co mogą zrobić, aby nie dopuścić do ziszczenia się ich katastroficznych wizji. Sugerowany wiek odbiorców: 16+ Fundacja Kreacje Teatralne Laureat konkursu "Rezydencje Artystyczne" w ramach Przestrzeni Sztuki
PRAWIEK I INNE CZASY "Prawiek jest miejscem, które leży w środku wszechświata" - tym zdaniem rozpoczyna Olga Tokarczuk jedną ze swych najsłynniejszych książek. "Prawiek i inne czasy" premierowo ukazał się w roku 1996 i uznano go za pierwszy absolutny tryumf późniejszej laureatki literackiego Nobla, ostateczny dowód, że wszystkie pokładane w Tokarczuk nadzieje właśnie się spełniły. "Od kiedy pamiętam, chciałam napisać książkę taką jak ta. Stworzyć i opisać świat. Jest to historia świata, który jak wszystko, co żywe, rodzi się, rozwija i umiera" - powiedziała autorka. Wchodzimy zatem w świat wsi Prawiek gdzieś na Kielecczyźnie i nie opuszczamy go od schyłku I wojny światowej aż do lat 80. poprzedniego wieku. Ludzie umierają i rodzą się kolejni, historia przetacza się obok, czasem wdzierając się do Prawieku, zmieniają się normy społeczne i kulturowe. Wszystko w niezmiennym rytmie pór roku - wiosna, lato, jesień, zima... Rekomendowany wiek: od 16 lat